Przy zapłodnieniu In Vitro po ok. 3 – 6 godzinach po pobraniu płynu pęcherzykowego, do szalki z komórkami jajowymi wprowadza się plemniki w optymalnym stężeniu (100 000 plemników na 1 ml pożywki), po czym szalkę ponownie umieszcza się w inkubatorze. Do zapłodnienia dochodzi samoistnie, a wynik ocenia się po 18 – 20 godzinnej inkubacji.
Standardem w procedurach wspomaganego rozrodu jest metoda ICSI (ang. intracytoplasmic sperm injection – docytoplazmatyczne podanie plemnika do komórki jajowej). Metoda ta wymaga zastosowania technik mikromanipulacji przy użyciu specjalnych mikropipet, mikromanipulatorów i odpowiedniego mikroskopu.
Komórki jajowe są umieszczane w szalkach hodowlanych i oglądane pod specjalnym mikroskopem. Za pomocą mikropipety komórka jest nakłuwana i do jej wnętrza jest wprowadzany uprzednio wybrany plemnik. Zabieg ICSI wykonuje się szczególnie w sytuacji, gdy komórki męskie charakteryzują się obniżoną ruchliwością, liczbą czy morfologią.
Technika ta zwiększa szansę na uzyskanie zapłodnionej komórki jajowej.
Oprócz metody ICSI stosuje się również metodę IMSI (ang. intracytoplasmic morphologically selected sperm injection), polegającą na wprowadzeniu do komórki jajowej plemnika o szczegółowo ocenionej morfologii. Ocenie podlega m.in. kształt plemnika, liczba, jakość oraz rozmieszczenie wakuoli. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu mikroskopu optycznego z cyfrowym torem obrazowym, który pozwala oglądać plemniki na ekranie monitora w powiększeniu rzędu 6000 razy – wielokrotnie większym niż zwykle stosowane powiększenie około 400 razy.
Technika IMSI w porównaniu ze standardową techniką ICSI istotnie zmniejsza odsetek poronień u pacjentek, u których partnerów stwierdzono teratozoospermię bądź znaczne zaburzenia morfologii plemników.
W Polsce metodę IMSI wdrożyli założyciele CM Angelius Provita.
MESA – ICSI to docytoplazmatyczna iniekcja plemnika pobranego z najądrzy (ang. micro epidydymal sperm aspiration), natomiast TESE – ICSI to docytoplazmatyczna iniekcja plemnika uzyskanego za pomocą punkcji jądra (ang. testicular sperm aspiration). Pobranie materiału przeprowadzane jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Zabieg ten stosuje się u mężczyzn, którzy cierpią na azoospermię, czyli brak plemników w nasieniu i w większości przypadków pozwala uzyskać plemniki zdolne zapłodnić komórkę jajową.
