Strona główna » Strefa wiedzy » Opis i przygotowanie do zabiegów » BIOPSJA ENDOMETRIUM
Uszkodzenia oraz skaleczenia błony śluzowej macicy
Endometrial scratch to inaczej biopsja endometrium, w przypadku IVF termin ten dotyczy uszkodzenia, skaleczenia błony śluzowej macicy. Zabieg taki można wykonać różnymi metodami, najprostsza i najmniej inwazyjna to biopsja aspiracyjna wykonywana przy użyciu specjalnego jednorazowego cewnika (pipelli). Inne metody wykonania to biopsja podczas histeroskopii lub tradycyjne łyżeczkowanie jamy macicy. Rodzaj metody nie ma znaczenia dla skuteczności.
Aspiracyjna biopsja endometrium
W praktyce najczęściej wykonuje się biopsje aspiracyjną ze względu na:
Biopsja endometrium zwiększa szansę na poczęcie
Wykazano, że wykonanie biopsji endometrium w fazie lutealnej cyklu poprzedzającego embriotransfer dwukrotnie zwiększa odsetek implantacji, ciąż i żywych urodzeń w grupie pacjentek z nawracającymi niepowodzeniami implantacji [RIF] (według danych: Barash et al, Fertil Steril. 2003 Jun;79(6):1317-22).
Początki odkrycia metody były dość przypadkowe. Analizowano bowiem wpływ histeroskopii na wyniki IVF. Podczas takich analiz pojawiła się sugestia, że w przypadkach gdzie histeroskopia była zabiegiem czysto diagnostycznym, połączonym z biopsją endometrium i wykonywana była w fazie lutealnej cyklu poprzedzającego embioriotrasnsfer, być może odsetek implantacji jest wyższy. W dalszych badaniach wykazano, że rzeczywiście tak jest, ale jedynie w grupie Pacjentek z nawracającym niepowodzeniami implantacji i posiadających dobrą rezerwę jajnikową.
Wykazano również, iż nie ma znaczenia metoda jaką wykona się zabieg. Nie jest również istotne czy faza lutealna wywołana jest prawidłowym cyklem owulacyjnym czy lekami. Do tej pory, pomimo wielu hipotez, jeszcze nie został wyjaśniony mechanizm w jakim zabieg powoduje wzrost odsetka implantacji.
Biopsja endometrium dla par z nawracającymi niepowodzeniami implantacji i dobrą rezerwą jajnikową
Na podstawie aktualnej wiedzy uważa się, że wykonanie zabiegu jest wskazane u par z nawracającymi niepowodzeniami implantacji i dobrą rezerwą jajnikową. W praktyce oznacza to sytuację, w której mamy dużo dobrej jakości zarodków, a z nieznanych powodów nie udały się dwa embriotransfery.
Zabieg może być wykonany zarówno przed krioembriotransferem, jak i przed embriotransferem zarodków uzyskanych w cyklu stymulowanym protokołem krótkim. Ważne jest, że musi to być cykl poprzedzający oraz w cyklu tym musi się pojawić faza lutealna na poziomie błony śluzowej macicy, czyli nie dotyczy to cykli, podczas których przyjmowana jest antykoncepcja hormonalna i cykli naturalnych bezowulacyjnych.
Podczas wizyty z lekarzem ginekologiem ustalany jest odpowiednia faza cyklu na przeprowadzenie zabiegu
Przygotowanie do zabiegu
Przebieg zabiegu
Pacjentka leży na fotelu ginekologicznym. Lekarz ginekolog zakłada wzierniki w pochwie i specjalnym narzędziem chwyta szyjkę macicy. Następnie rozszerza kanał szyjki macicy i używa sterylnego narzędzia do pobrania niewielkiego fragmentu śluzówki kanału macicy. Fragment ten trafi do badania histopatologicznego na wynik oczkujemy ok. 14 dni.
Przewiń do góry