Według danych Europejskiego Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii ESHRE, dzięki metodzie In vitro co roku na świat przychodzi około 350 tysięcy dzieci. W dzisiejszych czasach, In vitro jest powszechnie znaną metodą leczenia niepłodności.
Ukoronowaniem historii rozwoju In vitro jest rok 2010 w którym to twórca metody In vitro profesor Robert Edwards otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny. Członkowie Komitetu Noblowskiego uzasadniając swoją decyzję napisali: “Jego osiągnięcia umożliwiły leczenie niepłodności, schorzenia, które dotyczy dużej części ludzkości, w tym ponad 10 proc. par na całym świecie”
Patrząc jednak wstecz na historię In vitro, warto zaznajomić się z paroma ciekawymi faktami które miały ogromy wpływ na rozwój tej gałęzi medycyny.
Odkrycie plemników to rok 1667 i obserwacja Antoine van Leeuwenhoeka. Natomiast odkrycie komórki jajowej ssaków to dopiero rok 1826 i odkrycie Karla Ernsta von Baera.
Metoda In vitro obecnie nam znana została opracowana przez wspomnianego Roberta Edwardsa – fizjologa z Cambridge oraz Patricka Steptoe – ginekologa, położnika. Wcześniejsze próby obejmują zapłodnienie kobiety nasieniem męża w wyniku inseminacji.
Edwards i Steptoe pierwszy zabieg zapłodnienia pozaustrojowego przeprowadzili w roku 1977 i w jego wyniku na świat przyszła dziewczynka Luis J. Brown.
Osiągnięciem o którym warto wspomnieć jest także rozwój kriobiologii, co umożliwi skuteczne zamrażanie, przechowywanie komórek jajowych, plemników oraz zarodków, a następnie ich rozmrażanie. Zarodki będzie można zamrażać po procedurze In vitro unikając kolejnej stymulacji.
W Polsce pierwsze In vitro zostało przeprowadzone przez profesora Mariana Szamatowicza w Klinice Ginekologii Medycznej w Białymstoku w 1987 roku.
mgr Agnieszka Chmielowska
Kierownik Laboratorium In vitro
